Minggu, 03 Juni 2012

kisah org banjar


//
kumpulan kisah lucu bahasa banjar
Habis baca yang serius – serius pasti bikin pusing,,nah saya coba bikin posting buat refresh otak juga di sini..tapi hanya menggunakan bahasa daerah saya saja..( maaf buat yang kaga ngarti, saya pastikan walaupun anda tidak mengerti. tidak satu katapun dari kisah lucu tersebut menghina, memburukkan, dsb pada bahasa dareah lain )…untuk membaca silahkan klik di tag kisah lucu..semoga menghibur..:D

DISCUSSION

16 Responses to “Kumpulan Kisah lucu Bahasa Banjar”

  1. reqq f agku ea,,,,,,,,,,,
    POSTED BY SHYTHA | OCTOBER 31, 2009, 8:39 AM
  2. hemmm… jadi penasaran banget ney…
    POSTED BY CEWEK SIAP NIKAH | DECEMBER 16, 2009, 10:52 AM
  3. mank minta ijin copy kisahnya gasan diandak di halaman facebook ulun bolehlah
    POSTED BY HAIR | SEPTEMBER 15, 2010, 5:01 AM
  4. ulun minta izin lah memakai kisah2 pian gasan bkisah di kalas…
    POSTED BY ABI | FEBRUARY 16, 2011, 1:46 AM
  5. umpat mangupi lah
    POSTED BY TAUFIK | APRIL 6, 2011, 8:27 AM
  6. Di update tarus sanak qi,nyman bagus
    POSTED BY EDY SAMPIT | JUNE 2, 2011, 4:02 PM
  7. Dua tahun nang lalu aku tulak
    ka Barabai bajalanan ka wadah
    kawan.Sabalum bulik aku
    singgah di urang bajual apam.
    Urang Banjar samunyaan tahu
    bahawa apam Barabai naitu
    tipis, manis, dan enak kalu
    dimakan. Karana rasa ingin tahu
    mangapa apam Barabai naitu
    dibuat/diulah tipis kada kaya
    apam daerah lain.Aku pun
    batakun lawan nang bajual
    apam naitu. Tabaraungan nang
    bajual apam naitu bibinian,
    lamak mungkal awal, bungas
    lagi putih awaknya.
    “ Kanapa apam Barabai naini
    tipis ? “ ujarku batakun.
    “ Amun handak apam kandal
    nang di rumah , “ ujar nang
    bajual manyahuti.
    “ Apam di rumah siapa,”
    ujarku ma-anyaki
    “ Nang di rumah situ pang,”
    “ Kalu ai apa ampun situ,”
    ujarku balantih pandir. Tiwas
    dimulai pandir manyarimpit-
    nyarimpit. “ Apam nang di
    rumah tu rancak dah
    marasai.Handak marasai apam
    Barabai pulang,” ujarku
    manambahi pandir.
    Tabaraungan urang pina sunyi.
    Kami hanya badudua-an. Ai liih,
    napa tii bakalan tarjadi.
    “ Maksud hampian ?” ujar
    nang bajual manakuni.
    “Apam Barabai nang tipis
    haja,”sahutku.
    “ Kada apam nang kandalkah,
    aku ni lawas dah balu,” ujar
    manyahuti.
    Hi, angin sigar batiup. Ih,
    imanku diuji. Untung nang
    ditawari naini urang nang kada
    liur baungan. Jaka liur baungan
    kayapakah akhir caritanya.
    “ Aku handak apam nang tipis
    haja gasan sangu bulik,”
    ujarku.
    “ Ka mana pian bulik ?”
    “ Ka Amuntai Luh-ai ?”
    Lalu nang bajual apam naitu
    maunjuki aku apam tiga
    bungkus.Gratis.
    “ Kaina amun ka Barabai
    singgah ka rumah,” ujarnya
    tanpa mambari alamat.
    “ Insya Allah.” Sahutku lalu
    barangkat maninggalakan si
    penjual apam itu.
    “ Kaya apa handak ba-ilang di
    alamat rumahnya haja kada
    tahu.”, ujarku manggarunum.
    Sampai wayahini aku masih
    tangiang ucapan Si Panjual
    apam naitu. Apam nang kandal,
    apam nang di rumah.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar